Kto nie robił sobie nigdy zdjęcia w łazienkowym lustrze, ręka do góry. Nie widzę. Gdy tylko producenci telefonów wpadli na szatański pomysł, by w jednym pudełku połączyć dzwonienie z fotografią, łazienka automatycznie stała się studiem autoportretu. Na takich fotkach zazwyczaj niestety i model, i ww. studio reprezentują poziom pożal-się-boże. Może skupmy się na studiu.
W ogłoszeniu napisali „Praca w marketingu”. W rozmowie telefonicznej okazało się, że poszukują atrakcyjnych dziewczyn do pracy jako tancerki i hostessy. Dopiero na miejscu, w klubie dla panów, wszystko stało się zupełnie jasne.
Mamy w Polsce taki magazyn wrrrróć czasopismo (bo magazyn to przecież hala, gdzie składują części od roweru albo organy na przeszczep), w którym każdy szanujący się szołbiznesmen i -łumen marzy się znaleźć. Krzyczy ono do nas z kioskowych półek swoim wybitnym typograficznie tytułem, nęcąc okładkowymi zdjęciami pięknych Polek, których niepodobizny to doskonały temat na teleturniej „Jaka to celebrytka?”.
